Onze reis zit er nu echt bijna op. Vandaag zijn we aangekomen in het ijskoude Canmore. Vanochtend zijn we nog met een heerlijk zonnetje in Revelstoke wakker geworden. Daar was het nog korte broeken weer, op de Rogers Pass voelde het al behoorlijk frisser en konden we een truitje met lange mouwen al goed gebruiken. In Golden was het nog redelijk weer, maar wel bewolkt en toen we de grens met Alberta passeerden kregen we zelfs sneeuw!!
Ilse voelde zich vanochtend al niet helemaal lekker, maar in Golden tijdens de lunch kwamen de buikkrampen. Lang leve de Imodium, die was vandaag zeer welkom!
Verder liep de reis heel voorspoedig. Rond vier uur waren we hier in Canmore (onderweg een uur tijdsverschil verloren). Eerst nog een paar kleine boodschappen gedaan en daarna naar Jorg en Heather. Zij zijn vanavond naar een barbecue in de buurt, terwijl wij de caravan uitruimen en tassen pakken. Lynn lag al lekker vroeg in bed, dus dat kwam goed uit en dan is ze morgen ook lekker uitgerust voor de lange reis die we voor de boeg hebben.
Op dit moment is de caravan leeg en klaar om gepoetst te worden. Edward heeft de auto al schoon en is nu zijn tassen aan het pakken; altijd weer een hele klus want beetje bij beetje verzamel je toch heel wat onderweg aan boekjes, kaarten en kleine souveniertjes.
Morgenochtend (zondagochtend) vertrekken we vanuit Canmore richting Calgary, ongeveer anderhalf uur rijden. We hopen zo rond het middaguur in Calgary te zijn om eerst de caravan terug te brengen en daarna naar Tom met de auto. Tom brengt ons daarna naar het vliegveld. We vliegen om 6 uur 's avonds (voor jullie is dat 2 uur 's nachts) en komen maandagochtend in Amsterdam aan.
Opa Tom zullen we maandagochtend waarschijnlijk niet meer kunnen spreken voor zijn ingreep, maar van hieruit wensen wij hem alvast heel veel sterkte en liefs!!!
Edward, Ilse en Lynn
zondag 7 juni 2009
zaterdag 6 juni 2009
Groeten uit Revelstoke
Bijna zit onze reis erop. Op dit moment zitten we in Revelstoke, nog ca 315 km te gaan tot Canmore bij Jorg en Heather Wilz waar we morgen zullen overnachten. Maar eerst een verslagje van de afgelopen dagen.
Maandag zijn we heerlijk uitgerust zo rond het middaguur bij Garry en Carol Wagenaar in Ladysmith op Vancouver Island vertrokken. Aangezien we op de heenweg hoofdstad Victoria hadden gemist, wilden we het graag nog even inhalen. We parkeerden de auto buiten de stad en gingen op de fiets verder over de Galopping Goose trail, een fietspad over waar voorheen treinrails lagen. Ideaal, echt een fietssnelweg.
Lynn was weer helemaal opgeknapt en was aan haar bunkeroffensief begonnen dat tot de dag van vandaag nog voortduurt. Voor vertrek had ze 's ochtends nog een flinke dut gedaan en was dus in opperbeste stemming. In het centrum van Victoria zijn we niet lang geweest; Edward had zijn zinnen gezet op een camping in de haven waar niet veel vrije plaatsen meer waren en besloot de auto te halen, terwijl Ilse en Lynn een terrasje bezochten want Lynn had (alweer) honger. Toen haar maagje eindelijk was gevuld met chicken strips en frites (lekker gezond) hebben we gelukkig nog even over het mooie pad langs zee kunnen fietsen.
Dinsdagochtend hebben we de veerboot naar het vaste land genomen. Eigenlijk wilden we de stad Vancouver aan ons voorbij laten gaan, maar we hadden gehoord dat er in de stad een mooi strand met zwembad was. Het was super heet, een hittegolf met temperaturen van boven de 30 graden en dan wil je eigenlijk niet de hele dag in de auto zitten. Tomtom wees ons de weg naar een mooie buitenwijk waar we makkelijk konden parkeren en na een lekkere lunch in onze eigen (ik zou bijna zeggen Hollandse) caravan gingen we met de fiets verder. Vancouver bleek een zeer welkome verrassing. Terwijl Victoria toch wel een beetje tegenviel (Ilse en Lynn hebben niet bar veel gezien, Edward was er al 2 x eerder geweest), was Vancouver extra leuk. Lynn heeft zich kostelijk vermaakt op het zandstrand en de fietstocht door de stad was ontzettend mooi. 
Even waren we bang dat we weer een beetje veel van Lynn vroegen; ze was immers heerlijk uitgerust in Ladysmith en dat wilden we niet weer verpesten, maar uiteindelijk viel het wel mee. Na een heerlijke middag in Vancouver besloten we na de spits nog een stukje te rijden en een rustige kampeerplek te zoeken. Op een half uurtje buiten de stad richting het Noorden vonden we die, in Porteau Cove. Super idyllisch, spotgoedkoop en direct aan zee.
Op woensdag hadden we een lange etappe voor de boeg en wilden we eigenlijk Kamloops halen, maar dat bleek een beetje ver. De hittegolf was nog in volle gang en we gingen het altijd toch al warmere binnenland in. De onherbergzame route tussen Whistler (skigebied waar de komende winter de sneeuwsporten tijdens de Olympische Spelen worden gehouden) en Lillooet, de Duffy-Lake road, bleek eindeloos lang, ruig en soms ook behoorlijk steil, maar ontzettend mooi.
In Pemberton, achter Whistler, zijn we gestop bij een klein meertje waar we kinderen zagen spelen. Lynn en Ilse zwommen en speelden naart hartelust en Edward stookte er de barbecue. Doodmoe van het zwemmen viel Lynn na de lunch meteen in slaap. Edward had zijn handen vol aan de zware combinatie over de bergen heen te loodsen. We zagen het landschap veranderen van typisch Canadees (groene dennebomen, rotspartijen en bergmeren) naar woestijnachtig. En ondertussen liepen de temperaturen op. In Lillooet hadden we er allemaal genoeg van en besloten we een camping aan de rivier op te zoeken. Daar haalden we een voorraadbak uit de caravan leeg, deden er water in en Lynn had haar eigen privébadje waarin ze naar hartelust kon spelen. Op zo'n hete dag was in een badje (en voor ons aan een koud biertje) zitten het beste wat je kan doen.
Donderdagochtend reden we al om 08:15 van de camping af. We hadden een lange route voor de boeg naar revelstoke, waar we nu zijn. De reis verliep echter zeer voorspoedig. Aangezien het de vorige avond door de hitte laat was geworden voor Lynn, sliep ze 's ochtend bijna 3 uur in de auto. Rond het middaguur bereikten we het kruispunt van onze route aan het Shuswap Lake (bij het Adam's lake in de buurt). Daar zochten we een mooie lunchplek op aan de Adam's River, in een natuurgebied dat speciaal was ingericht voor zalm, waar ze konden paaien. Lynn speelde weer heerlijk in haar nakie in haar eigen badje naast de caravan en na de lunch pakten we de fietsen voor een tochtje door het natuurgebied naar het Shuswap lake. In haar karretje viel Lynn meteen weer in slaap. Eigenlijk wel jammer, want we vonden een schitterend verlaten zandstrandje waar we lekker konden zwemmen (terwijl Lynn in haar karretje in de schaduw sliep). Op de terugweg kwamen we een berendrol tegen (1 berendrol staat ongeveer gelijk met 5 hondendrollen van een Sint Bernard). En nog een. En nog een! We realiseerden ons dat we niet de belletjes aan de fiets hadden en dan zit er maar 1 ding op. Zelf lawaai maken. Dus zo vals als we konden zongen we met luide stem alle liedjes die we maar kenden. Van ik zag 2 beren... tot en met Berenbotje die ging uit varen. Lynn werd er wakker van, maar vond het wel gezellig zo.
Omdat ze zo lekker in haar fietskarretje had liggen slapen, was de middagrit voor Lynn een beetje veel. Ze had er wel genoeg van, van dat autorijden. Maar eenmaal aangekomen op de camping was dat meteen voorbij. Ze had meteen zoiets van 'hier is het leuk!'. Een speeltuintje, een zwemmeertje met zandstrandje, overzichtelijk formaat en lekker versgemaaid gras waar je met je blote voetjes op kan lopen. Kortom, alles wat een dreumes fijn vindt. 's Avonds stookten we weer de barbecue en Lynn genoot van haar favoriete voedsel: worstjes! Een hele weisswurst ging er bij haar doorheen! En nog tomaat en gebakken rode aardappeltjes met rozemarijn. Haar ingevallen snuitje van vorige week is weer een lekkere toet geworden.
Van Jorg hadden we inmiddels begrepen dat het weer aan de andere kant van de Rockies er niet al te best uitziet. De voorspellingen voor vandaag waren zelfs maar 5 graden en natte sneeuw. Terwijl wij hier de hele dag in de zon zaten en zwommen in het meertje. We besloten dan ook lekker nog een nachtje hier te blijven en pas morgen terug naar Canmore te rijden.
Morgen (zaterdag) rijden we dan via Golden, Rogers Pass, Lake Louise en Banff terug naar Canmore. Dan kunnen we zondagochtend de caravan leeghalen en schoonmaken en zondagmiddag gaan we dan richting Calgary, waar we de caravan en de auto terugbrengen en we 's avonds de nachtvlucht naar Amsterdam hebben.
We proberen nog even iets van ons te laten horen vanuit Canmore. Jammer dat het er bijna op zit, maar het weer gaat ook hier veranderen. Kortom, we hebben super mazzel gehad de afgelopen weken en een onvergetelijke reis achter de boeg!
Maandag zijn we heerlijk uitgerust zo rond het middaguur bij Garry en Carol Wagenaar in Ladysmith op Vancouver Island vertrokken. Aangezien we op de heenweg hoofdstad Victoria hadden gemist, wilden we het graag nog even inhalen. We parkeerden de auto buiten de stad en gingen op de fiets verder over de Galopping Goose trail, een fietspad over waar voorheen treinrails lagen. Ideaal, echt een fietssnelweg.Lynn was weer helemaal opgeknapt en was aan haar bunkeroffensief begonnen dat tot de dag van vandaag nog voortduurt. Voor vertrek had ze 's ochtends nog een flinke dut gedaan en was dus in opperbeste stemming. In het centrum van Victoria zijn we niet lang geweest; Edward had zijn zinnen gezet op een camping in de haven waar niet veel vrije plaatsen meer waren en besloot de auto te halen, terwijl Ilse en Lynn een terrasje bezochten want Lynn had (alweer) honger. Toen haar maagje eindelijk was gevuld met chicken strips en frites (lekker gezond) hebben we gelukkig nog even over het mooie pad langs zee kunnen fietsen.
Dinsdagochtend hebben we de veerboot naar het vaste land genomen. Eigenlijk wilden we de stad Vancouver aan ons voorbij laten gaan, maar we hadden gehoord dat er in de stad een mooi strand met zwembad was. Het was super heet, een hittegolf met temperaturen van boven de 30 graden en dan wil je eigenlijk niet de hele dag in de auto zitten. Tomtom wees ons de weg naar een mooie buitenwijk waar we makkelijk konden parkeren en na een lekkere lunch in onze eigen (ik zou bijna zeggen Hollandse) caravan gingen we met de fiets verder. Vancouver bleek een zeer welkome verrassing. Terwijl Victoria toch wel een beetje tegenviel (Ilse en Lynn hebben niet bar veel gezien, Edward was er al 2 x eerder geweest), was Vancouver extra leuk. Lynn heeft zich kostelijk vermaakt op het zandstrand en de fietstocht door de stad was ontzettend mooi. 
Even waren we bang dat we weer een beetje veel van Lynn vroegen; ze was immers heerlijk uitgerust in Ladysmith en dat wilden we niet weer verpesten, maar uiteindelijk viel het wel mee. Na een heerlijke middag in Vancouver besloten we na de spits nog een stukje te rijden en een rustige kampeerplek te zoeken. Op een half uurtje buiten de stad richting het Noorden vonden we die, in Porteau Cove. Super idyllisch, spotgoedkoop en direct aan zee.Op woensdag hadden we een lange etappe voor de boeg en wilden we eigenlijk Kamloops halen, maar dat bleek een beetje ver. De hittegolf was nog in volle gang en we gingen het altijd toch al warmere binnenland in. De onherbergzame route tussen Whistler (skigebied waar de komende winter de sneeuwsporten tijdens de Olympische Spelen worden gehouden) en Lillooet, de Duffy-Lake road, bleek eindeloos lang, ruig en soms ook behoorlijk steil, maar ontzettend mooi.
In Pemberton, achter Whistler, zijn we gestop bij een klein meertje waar we kinderen zagen spelen. Lynn en Ilse zwommen en speelden naart hartelust en Edward stookte er de barbecue. Doodmoe van het zwemmen viel Lynn na de lunch meteen in slaap. Edward had zijn handen vol aan de zware combinatie over de bergen heen te loodsen. We zagen het landschap veranderen van typisch Canadees (groene dennebomen, rotspartijen en bergmeren) naar woestijnachtig. En ondertussen liepen de temperaturen op. In Lillooet hadden we er allemaal genoeg van en besloten we een camping aan de rivier op te zoeken. Daar haalden we een voorraadbak uit de caravan leeg, deden er water in en Lynn had haar eigen privébadje waarin ze naar hartelust kon spelen. Op zo'n hete dag was in een badje (en voor ons aan een koud biertje) zitten het beste wat je kan doen.
Donderdagochtend reden we al om 08:15 van de camping af. We hadden een lange route voor de boeg naar revelstoke, waar we nu zijn. De reis verliep echter zeer voorspoedig. Aangezien het de vorige avond door de hitte laat was geworden voor Lynn, sliep ze 's ochtend bijna 3 uur in de auto. Rond het middaguur bereikten we het kruispunt van onze route aan het Shuswap Lake (bij het Adam's lake in de buurt). Daar zochten we een mooie lunchplek op aan de Adam's River, in een natuurgebied dat speciaal was ingericht voor zalm, waar ze konden paaien. Lynn speelde weer heerlijk in haar nakie in haar eigen badje naast de caravan en na de lunch pakten we de fietsen voor een tochtje door het natuurgebied naar het Shuswap lake. In haar karretje viel Lynn meteen weer in slaap. Eigenlijk wel jammer, want we vonden een schitterend verlaten zandstrandje waar we lekker konden zwemmen (terwijl Lynn in haar karretje in de schaduw sliep). Op de terugweg kwamen we een berendrol tegen (1 berendrol staat ongeveer gelijk met 5 hondendrollen van een Sint Bernard). En nog een. En nog een! We realiseerden ons dat we niet de belletjes aan de fiets hadden en dan zit er maar 1 ding op. Zelf lawaai maken. Dus zo vals als we konden zongen we met luide stem alle liedjes die we maar kenden. Van ik zag 2 beren... tot en met Berenbotje die ging uit varen. Lynn werd er wakker van, maar vond het wel gezellig zo.Omdat ze zo lekker in haar fietskarretje had liggen slapen, was de middagrit voor Lynn een beetje veel. Ze had er wel genoeg van, van dat autorijden. Maar eenmaal aangekomen op de camping was dat meteen voorbij. Ze had meteen zoiets van 'hier is het leuk!'. Een speeltuintje, een zwemmeertje met zandstrandje, overzichtelijk formaat en lekker versgemaaid gras waar je met je blote voetjes op kan lopen. Kortom, alles wat een dreumes fijn vindt. 's Avonds stookten we weer de barbecue en Lynn genoot van haar favoriete voedsel: worstjes! Een hele weisswurst ging er bij haar doorheen! En nog tomaat en gebakken rode aardappeltjes met rozemarijn. Haar ingevallen snuitje van vorige week is weer een lekkere toet geworden.
Van Jorg hadden we inmiddels begrepen dat het weer aan de andere kant van de Rockies er niet al te best uitziet. De voorspellingen voor vandaag waren zelfs maar 5 graden en natte sneeuw. Terwijl wij hier de hele dag in de zon zaten en zwommen in het meertje. We besloten dan ook lekker nog een nachtje hier te blijven en pas morgen terug naar Canmore te rijden.
Morgen (zaterdag) rijden we dan via Golden, Rogers Pass, Lake Louise en Banff terug naar Canmore. Dan kunnen we zondagochtend de caravan leeghalen en schoonmaken en zondagmiddag gaan we dan richting Calgary, waar we de caravan en de auto terugbrengen en we 's avonds de nachtvlucht naar Amsterdam hebben.
We proberen nog even iets van ons te laten horen vanuit Canmore. Jammer dat het er bijna op zit, maar het weer gaat ook hier veranderen. Kortom, we hebben super mazzel gehad de afgelopen weken en een onvergetelijke reis achter de boeg!
maandag 1 juni 2009
Vertrek vanuit Ladysmith
Hallo! Gisteren een rustig dagje gehad in Ladysmith. Lynn is heerlijk uitgerust en is weer helemaal de oude. Edward en Garry hebben de lekken in de caravan gerepareerd, terwijl Ilse haar boek heeft kunnen oppakken en Lynn speelde heerlijk op eigen houtje in de tuin. Tijdens een van de slaapjes van Lynn hebben we zelfs even kunnen kayakken.
We staan nu op het punt te vertrekken. Lynn ligt in bed en doet een dutje. Zodra ze wakker is vertrekken we richting vasteland. We weten nog niet precies waar we vannacht zullen overnachten. De planning was eigenlijk Whistler, maar daar heersen op dit moment bosbranden, dus we zullen de planning ietsje aanpassen. We'll see.
Groetjes en tot gauw!
Pour les francophones
Hello! Nous avons passé des moments inoubliables chez nos amis à Ladysmith. Hier journée tranquille avec du kayak, petit tour à vélo en beucoup de repos. Lynn s'est bien remise et est a nouveau en forme. Actuellement nous sommes prêts à partir pour poursuivre notre chemin vers l'est avec stops à Whistler, Golden et Revelstoke. Bisous!
We staan nu op het punt te vertrekken. Lynn ligt in bed en doet een dutje. Zodra ze wakker is vertrekken we richting vasteland. We weten nog niet precies waar we vannacht zullen overnachten. De planning was eigenlijk Whistler, maar daar heersen op dit moment bosbranden, dus we zullen de planning ietsje aanpassen. We'll see.Groetjes en tot gauw!
Pour les francophones
Hello! Nous avons passé des moments inoubliables chez nos amis à Ladysmith. Hier journée tranquille avec du kayak, petit tour à vélo en beucoup de repos. Lynn s'est bien remise et est a nouveau en forme. Actuellement nous sommes prêts à partir pour poursuivre notre chemin vers l'est avec stops à Whistler, Golden et Revelstoke. Bisous!
Abonneren op:
Posts (Atom)
